Mniej i bardziej typowe objawy AZS

Gdybyśmy chcieli wskazać najbardziej typowy z objawów atopowego zapalenia skóry, z pewnością byłaby nim egzema. Mianem tym określa się stan zapalny dający o sobie znać poprzez grudki pojawiające się na zarumienionej skórze. Zmiany skórne zazwyczaj nie występują przy tym pojedynczo.

Pojawiają się w grupach mając tendencję do układania się w nieregularne kształty. Wielu osobom z chorobą tą kojarzą się jednak przede wszystkim zmiany naskórne fachowo określane jako przeczosy. Te nie muszą w ogóle się pojawiać, ponieważ jednak chorobie towarzyszy świąd, osoba zmagająca się z nią ma tendencję do drapania się i robi to bez względu na świadomość niebezpieczeństwa, jakie pociąga za sobą takie zachowanie.

To właśnie wtedy przeczosy stają się najlepiej widoczne. Jeśli choroba ma charakter przewlekły, może prowadzić także do pogrubienia skóry, a w dalszej kolejności także do jej nadmiernego rogowacenia. To właśnie wtedy pojawiają się tak zwane rybie łuski. Gdy pacjent zmaga się ze stanem ostrym choroby, a także wtedy, gdy nie zastosowano odpowiedniego leczenia, często mamy do czynienia z erytrodemią, a więc ogólnym stanem zapalnym skóry, zwykle połączonym tak z powiększeniem węzłów chłonnych, jak i z podwyższeniem temperatury.

Objawy choroby w zależności od wieku pacjenta

Przebieg atopowego zapalenia skóry nie zawsze wygląda tak samo. Duże znaczenie ma w tym wypadku wiek pacjenta i to właśnie na jego podstawie chorobę można podzielić na trzy fazy. Pierwszą z nich jest faza niemowlęca, kolejnymi zaś, dziecięca i młodzieńcza.

Nazwa ostatniej z faz potrafi być myląca, choć bowiem sugeruje, że z choroby można wyrosnąć, często dotyka osoby już dorosłe potem zaś towarzyszy im przez całe życie. Wraz z wiekiem zmieniają się miejsca na ciele pacjenta, na których zmiany chorobowe są najbardziej widoczne. Maluchy najczęściej zmagają się z chorobą na policzkach i czole.

Osoby dorosłe przeważnie dostrzegają zmiany chorobowe w zgięciach nóg oraz rąk. Faza młodzieńcza charakteryzuje się także objawami choroby, które nie pojawiają się u młodszych pacjentów takimi, jak choćby obecność łupieżu białawego.

Czy to AZS?

Osoby, które zauważą u siebie niepokojące objawy, w żadnym wypadku nie powinny leczyć się samodzielnie. Znacznie lepszą opcją jest w ich wypadku odwiedzenie lekarza. W diagnostyce przeważnie wykorzystuje się tak zwane punktowe testy skórne oraz atopowe testy płatkowe.

Często podejmowana jest również decyzja o oznaczeniu całkowitego stężenia IgE znajdującego się w surowicy, co jest wyznacznikiem alergii. Leczenie jest przede wszystkim objawowe, jak dotąd nie umiemy bowiem eliminować przyczyn tej choroby.

Artykuł powstał przy współpracy z Febumed